کاشی سنتی خام و سرامیک نتیجه یک فرآیند تولید است که از مراحل مختلفی تشکیل شده است که بسته به نوع محصول، لعاب یا بدون لعاب، متفاوت است.
مخلوط برای تولید کاشی مخلوطی از مواد اولیه مختلف است: خاک رس، که انعطاف پذیری لازم برای جابجایی بعدی کاشی ها را فراهم می کند.
کوارتز، با عملکرد ساختاری لازم برای محدود کردن تغییرات ابعادی در طول خشک کردن و پخت.
فلدسپاتیک، قادر به تولید فاز مایع با ویسکوزیته کافی در هنگام پخت است. کاشی و سرامیک فهرست:
مخلوطی که به کاشی ها شکل می دهد با توجه به عملیات آسیاب کردن، اختلاط- همگن سازی و تنظیم محتوای آب تهیه می شود.
در پایان این مرحله اول، دو نوع مخلوط مختلف را می توان به دست آورد: پودر، با محتوای آب 4-7٪، مناسب برای پرس، یا خمیر، با محتوای آب 15-7٪، 20٪ برای
اکستروژن. قالب گیری
کاشی، مراحل ساخت
بیشتر کاشی های ایتالیایی با فشار دادن به وجود می آیند، فازی که در آن بدنه به شکل پودر نیمه خشک بین دو سطح فشرده می شود.
این عمل شکل دلخواه و همچنین فشردگی و مقاومت مناسب را به محصول می دهد. کوتو و کلینکر عمدتاً با اکستروژن تشکیل می شوند: خمیر مواد خام به شکل
نواری پیوسته شکل می گیرد که پس از آن به طور مناسب بریده می شود.
متعاقباً با استفاده از خشک کن های سریع هوای گرم، آب مخلوط از محصول حذف می شود.
ظرافت عملیات به کنترل دقیق نیاز دارد تا از پدیده های مضر جلوگیری شود.
مرحله پخت و پز
کاشی‌ها در کوره‌های پیوسته روی غلتک‌ها پخته می‌شوند که در آن دماهای بالا (از 900 درجه سانتی‌گراد تا بیش از 1250 درجه سانتی‌گراد) حاصل می‌شود.
در طول مسیر داخل کوره، کاشی ها ابتدا تا حداکثر دمای پخت گرم می شوند و پس از ماندگاری مشخص در این دما، به تدریج سرد می شوند.
در طول پخت و پز، محصول تحت واکنش های شیمیایی-فیزیکی و دگرگونی های لازم برای به دست آوردن ساختار مکانیکی مقاوم می شود.
مرحله آخر فرآیند تولید، انتخاب است که سه هدف دارد: حذف قطعات معیوب، تقسیم به انتخاب اول و دوم و گروه بندی به لات های همگن بر حسب تن.
