یک فرمول معمولی برای سس سفید کوچک تجاری (نه کم چرب) می تواند حاوی 80 درصد روغن گیاهی باشد، معمولاً سویا اما گاهی اوقات روغن زیتون.
آب حدود 7 تا 8 درصد و زرده تخم مرغ حدود 6 درصد است. در برخی فرمول ها به جای استفاده از زرده، از تخم مرغ کامل استفاده می شود. مواد باقیمانده شامل سرکه (4%)، نمک (1%) و شکر (1%) است.
فرمول های کم چرب معمولاً محتوای روغن را تا 50٪ کاهش می دهند و محتوای آب را تا حدود 35٪ افزایش می دهند. محتوای تخم مرغ به 4 درصد و سرکه به 3 درصد کاهش می یابد. شکر به 1.5 درصد و نمک به 0.7 درصد کاهش می یابد. صمغ ها یا ضخیم کننده ها (4٪) برای افزایش ویسکوزیته، بهبود بافت و اطمینان از امولسیون پایدار اضافه می شوند.
سس مایونز با استفاده از چندین روش تهیه می شود، اما به طور متوسط حاوی حدود 700 کیلو کالری (2900 کیلوژول) در هر 100 گرم یا 94 کیلو کالری (کالری) در هر قاشق غذاخوری است. این باعث می شود سس مایونز یک غذای پر کالری باشد.
سس مایونز، چه به صورت تجاری و چه خانگی، با بیماری های ناشی از سالمونلا در سطح جهان مرتبط است. تایید شده است که منبع سالمونلا تخم مرغ خام است. چندین شیوع با موارد مرگبار، با چند حادثه بزرگ ثبت شده است. در سال 1955 شیوع بیماری در دانمارک، 10000 نفر به سالمونلا ناشی از سس مایونز آلوده ساخته شده توسط یک آشپزخانه بزرگ مبتلا شدند.
pH سس مایونز 5.1 با شمارش سالمونلا 180000 CFU / گرم بود. شیوع دوم، همچنین در دانمارک، باعث 41 عفونت با دو کشته شد. pH سس مایونز آلوده با سالمونلا 6.0 بودشمارش 6 میلیون CFU/g. در سال 1976 شیوع سالمونلوز جدی در چهار پرواز به و از اسپانیا رخ داد که باعث 500 مورد و 6 مرگ و میر شد.
در ایالات متحده، 404 نفر بیمار شدند و 9 نفر در بیمارستانی در شهر نیویورک به دلیل سس مایونز تهیه شده در بیمارستان جان باختند.
در تمام موارد سالمونلوز، دلیل اصلی اسیدی شدن ناکافی سس مایونز، با pH بالاتر از حد بالای توصیه شده 4.1، با اسید استیک به عنوان عامل اصلی اسیدی بود. برخی از مارک ها از تخم مرغ پاستوریزه استفاده می کنند که این عامل خطر را کاهش می دهد.
